Als ik iemand hoor zeggen dat mindfulness zweverig is, merk ik dat ik meteen in de verdediging schiet.
Grappig eigenlijk, want in het begin van mijn eigen proces dacht ik er precies zo over.
Het voelde onbekend en een beetje vreemd — en van nature heb ik een gezonde dosis scepsis tegenover alles wat ik niet meteen kan plaatsen. Mijn hoofd kon er geen logische verklaring voor vinden, en dan komt al snel het stempel “zweverig”.
Van oordeel naar nieuwsgierigheid
Tegenwoordig merk ik dat ik het beeld van mindfulness graag recht wil zetten, omdat ik inmiddels weet dat het allesbehalve zweverig is.
Sterker nog: mindfulness is verrassend nuchter en feitelijk.
Als ik terugdenk aan hoe ik vroeger met gedachten omging — hele verhalen die ik in mijn hoofd verzon, gebaseerd op een blik of een paar woorden — dan zie ik nu hoe weinig feitelijks daar vaak in zat.
Mijn gedachten draaiden op volle toeren: “Wat bedoelt die persoon met die blik?” of “Wat zal hij van mij vinden?”
Door mindfulness leerde ik dat dit allemaal mentale gebeurtenissen zijn. Geen feiten, maar interpretaties — verhalen die ik mezelf vertelde, en soms zelfs ging geloven als waarheid.
Mindfulness helpt me die gedachten op te merken, met een beetje afstand te bekijken, en te kiezen wat ik ermee doe: volgen of loslaten.
“Wat bedoel jij met zweverig?”
En toch, als iemand zegt: “Mindfulness, dat is me te zweverig”, voel ik nog steeds iets van irritatie of boosheid opkomen.
Inmiddels herken ik dat patroon, geef het even ruimte, en stel dan met oprechte nieuwsgierigheid de vraag: “Wat bedoel jij met zweverig?”
Dat levert vaak verrassende gesprekken op.
Mensen vertellen dat ze nuchter of bèta-gericht zijn en moeite hebben met iets dat niet direct te verklaren is.
Anderen zeggen dat het gewoon ongemakkelijk voelt om stil te zitten of om te voelen wat er vanbinnen leeft.
En weer anderen vinden het wat lacherig — “al die zachte stemmen, dat past niet bij mij.”
Wat ik hoor, zijn vooral oordelen en aannames.
En precies dat is waar mindfulness over gaat: alles ervaren wat er op dit moment is, zonder oordeel, met een open, nieuwsgierige houding.
Van weerstand naar inzicht
Laatst sprak ik een man die vertelde dat hij mindfulness eerst ook niets vond.
Tot hij kanker kreeg. De onrust en angst werden hem te veel, en hij besloot het toch te proberen. Inmiddels beoefent hij het al jaren — niet omdat het zweverig is, maar omdat het hem helpt omgaan met spanning en onzekerheid.
Een andere vrouw deelde dat ze mindfulness ontdekte in een moeilijke periode in haar leven. Ze wilde stoppen met piekeren, omdat het haar zoveel energie kostte.
Door mindfulness leerde ze begrijpen hoe haar brein werkt en dat ze zelf kan kiezen: gedachten volgen of loslaten.
Ze zei lachend: “Soms denk ik, had ik dit maar twintig jaar eerder ontdekt.”
Mindfulness is niet zweven, maar landen
Mindfulness is dus niet zweven, maar juist landen.
Landen in dit moment — in jezelf, in wat er is. Zonder oordeel, zonder verhaal, met een open blik.
Ontdek wat mindfulness voor jou kan betekenen
Misschien herken je iets van die eerste twijfel of scepsis.
Of je bent gewoon nieuwsgierig wat mindfulness voor jou zou kunnen betekenen — zonder poespas, zonder zweverigheid.
Ik nodig je graag uit voor een gratis kennismakingsgesprek.
Een open gesprek waarin je kunt verkennen wat mindfulness in jouw dagelijks leven zou kunnen brengen.
Je hoeft niets voor te bereiden — alleen jezelf mee te nemen.
Vraag een gratis kennismakingsgesprek aan.
Of lees meer in mijn Blog over: wat is Mindfulness?